Diagnoza uzależnienia




Według  ICD - 10 rozróżnia się następujące zespoły uzależnienia:


F 10.2 Zespół uzależnienia od alkoholu
Zgodnie z kryteriami zawartymi w ICD -10 należy definiować, gdy występują przynajmniej trzy z objawów, w okresie jednego miesiąca lub w ciągu ostatniego roku w kilkukrotnych okresach krótszych niż miesiąc
1. Silne pragnienie lub poczucie przymusu picia, natrętna potrzeba spożywania alkoholu albo kompulsywne jego poszukiwanie ("głód alkoholowy")
2. Upośledzenie zdolności kontrolowania zachowań związanych z piciem (upośledzenie zdolności powstrzymywania się od picia, trudności w zakończeniu picia, trudności w ograniczaniu ilości wypijanego alkoholu do wcześniej założonego poziomu).
3. Fizjologiczne objawy zespołu abstynencyjnego w sytuacji ograniczenia lub przerywania picia). Używanie alkoholu w celu złagodzenia albo zapobieżenia alkoholowemu zespołowi abstynencyjnemu, subiektywne poczucie skuteczności takiego postępowania. Objawy: drżenie, nadciśnienie tętnicze, nudności, wymioty, biegunka, rozszerzenie źrenic, wysuszenie śluzówek, wzmożona potliwość, zaburzenia snu, bezsenność, nastrój drażliwy lub obniżony, niepokój, lęk, w krańcowej postaci majaczenie drżenne.
4. Występowanie tolerancji, czyli potrzeba zwiększenia ilości alkoholu w celu doznania podobnych efektów jak wywoływane poprzednio mniejszymi ilościami alkoholu
5. Koncentracja życia wokół picia kosztem zainteresowań i obowiązków. Progresywny zanik alternatywnych przyjemności lub zainteresowań spowodowany alkoholem; zwiększanie się ilości czasu poświeconej zdobywaniu alkoholu, jego piciu, albo powracaniu do lepszego samopoczucia po upiciu. Zawężenie repertuaru zachowań związanych z piciem alkoholu do 1 - 2 wzorców.
6. Uporczywe picie alkoholu mimo wiedzy o związku między piciem a szkodami nim spowodowanymi i oczywistych dowodów występowania szkodliwych następstw picia takich jak: uszkodzenie wątroby, okresy depresji po piciu alkoholu itp. Należy stwierdzić, że osoba pijąca wiedziała i próbowała unikać lub powinna wiedzieć i unikać szkód poalkoholowych.

F 10.1 Picie szkodliwe
Częste spożywanie alkoholu, w dużych ilościach lub w niewłaściwych okolicznościach prowadzące do powstawania szkód zdrowotnych. Mogą one być natury somatycznej (np. marskość wątroby) lub psychicznej, np. okresy depresji wtórne do nadużywania alkoholu.
Nieprawidłowy wzorzec picia występuje przynajmniej przez miesiąc w okresie ostatniego roku.
Nie ma wskaźników występowania innych zaburzeń psychicznych lub zachowania związanych z przyjmowaniem innych substancji psychoaktywnych.